درخواست و اهدای تخمک

چرا اهدا و کاشت تخمک

در بعضي موارد علل ناباروری به گونه ای نيست كه با تجويز دارو يا روش های پيشرفته درمان ناباروری بتوان آنها را رفع كرد. براي مثال در بعضي زنان به خاطر سن بالا، يائسگی زودرس و اختلالات ديگر، عليرغم سالم بودن ارگان های باروری به علت نداشتن تخمك از امكان باروری محروم اند.
در اين افراد تنها راه باروری دريافت تخمك اهدايی از يك داوطلب است. در محيط آزمايشگاه تخمك اهدايي توسط اسپرم هاي مرد كه همسر گيرنده تخمك است لقاح مي يابد و جنين حاصله از اين لقاح در رحم زن نابارور منتقل مي شود.


اولين كودك حاصل از اهدای تخمك در جهان در سال 1984 متولد شده است و اين روش هم اكنون در كشور ما پس از طی مراحل شرعی و قانونی آن سالهاست كه مورد استفاده قرار می گيرد.

ملاحظات اخلاقی اهدای‌ تخمك

همواره بحث هاي فراوانی در رابطه با اهدا كننده تخمك جريان داشته است كه آيا بهتر است فرد اهدا كننده يا دونور شناخته شده يا ناشناس باشد.
بسياری از دريافت كنندگان تمايل به دريافت تخمك از اهدا كنندگان ناشناس هستند چرا كه تمايل دارند حريم خصوصی خود را حفظ كنند.
اما در مقابل عده ای نيز اصرار به شناختن اهدا كننده دارند. برای آنها سابقه اجتماعی، فرهنگی اهدا كننده تخمك و ويژگی های ژنتيكی اش اهميت زيادی دارد.
موضوع ديگر آشكار كردن يا پنهان داشتن موضوع از كودك حاصل از اين عمل است. در مواردی كه بنابر ملاحظاتی اين حقيقت كتمان می شود همواره اين خطر وجود دارد كه حقيقت ناخواسته آشكار شود. اين موضوع به ويژه در خانواده هايی كه تفاهم و توافق وجود ندارد بيشتر اهميت می يابد.

به هر حال مهم اين است كه استانداردهای سلامت جسمی و روانی در مورد اهدا كنندگان رعايت شود و برای پيشگيری از مشكلات آتی رضايت نامه از اهدا كننده و گيرنده دريافت شودی

نكات مهم در اهدای تخمك

نکات زیر مهمتری نکاتی است که باید قبل از درخوسات اهدای تخمک مدنظر قرار دهید :

  1. حداكثر سنی فرد گيرنده تخمك 45 سال است. البته فرد بايد كاملا از خطرات باروری در سنين بالا مطلع باشد و پس از
    مشاوره های لازم با متخصص و روان پزشك براي اين كار اقدام كند.
  2. لازم است زوجی كه مي خواهند با روش اهدای تخمك تحت درمان قرار گيرند تحت مشاوره باشند و تمام جوانب اين كار اعم از مسائل روحی، روانی، ارث و قانون و ساير مسائل را درنظر بگيرند و با آگاهی كامل درمان را آغاز كنند.
  3. آزمايش هاي اوليه پيش از درمان بايد به طور كامل انجام شود.
    1. زمايش اسپرموگرام مرد
    2. معاينات عمومی فيزيكی
    3. آزمايش های روتين قبل از بارداری نظير سرخجه
    4. آزمايش های ايمنی
    5. تعيين گروه خون و RH
    6. ايدز
    7. هپاتيت
    8. معاينات لگني
    9. بررسي حفره رحم
    10. سونوگرافی برای اندازه گيری حجم رحم
    11. هيستروسكوپی و لاپاراسكوپی
  4. رحم فرد گيرنده تخمك در زمان عمل بايد آمادگی داشته باشد كه لازم است اقدامات لازم از قبل انجام گيرد.
  5. سن اهدا ‌كننده تخمك بهتر است بين 21 تا 34 سال باشد و ترجيحا اين فرد قبلا بچه دار شده باشد چراكه شانس حاملگی را در فرد گيرنده تخمك بالا می برد.
  6. خصوصيات فيزيكي فرد گيرنده و اهدا كننده تخمك بهتر است هماهنگ باشد. خصوصياتی نظير، رنگ پوست، رنگ چشم، رنگ مو و ساختمان بدنی.
  7. فرد اهدا كننده تخمك (Donor) بايد از نظر ژنتيكی كاملا سالم باشد،‌ همين طور از نظر بيماری هايی نظير سيفليس، هپاتيت، ايدز نيز بايد مورد بررسی قرار گيرد.
  8. ارزيابي روان شناختي فرد اهدا كننده تخمك توسط يك شخص حرفه ای نيز بسيار توصيه می شود. اين سابقه شامل بررسي سابقه خانوادگيی، تحصيلی، ثبات روحی،‌انگيزه اهداء، سابقه بارداری سخت، روابط بين فردی، سابقه قضايی و قانونی، سابقه بيماری هاي روان پزشكی و اختلال شخصيتی است.